سبد خرید شما خالی است.
تجزیه ظروف یک بار مصرف, آلودگی پلاستیک در محیط های دریایی عامل چندین اثر خطرناک و مخرب زیست محیطی است. زباله های پلاستیکی تهدیدی مستقیم برای حیات وحش هستند. خطرات اصلی مرتبط با اجسام پلاستیکی برای اکثر گونه ها، درهم تنیدگی و بلع اقلام مذکور است.
مخصوصاً حیوانات جوان اغلب در ضایعات پلاستیکی گیر میافتند، که میتواند منجر به آسیب جدی با رشد حیوان شود.
گزارشاتی مبنی بر محدودیت حرکت، عدم تغذیه مناسب حیوانات و در مورد پستانداران، ناتوانی در تنفس در این موارد وجود دارد.
همچنین طبق این گزارشات، طیف گسترده ای از گونه ها تحت تأثیر زباله های پلاستیکی قرار می گیرند.
از این بین پرندگان دریایی، لاک پشت های دریایی، سیتاس ها، فوک های خز، کوسه ها و فیدرها تنها برخی از موارد گزارش شده هستند.
پرندگان دریایی به ویژه در برابر بلعیدن اشیاء پلاستیکی که آنها را با غذا اشتباه می گیرند، از حساسیت بالایی برخوردارند.
پلاستیک بلعیده شده توسط این حیوانات در سیستم گوارش باقی می ماند و می تواند منجر به کاهش محرک های تغذیه، انسداد دستگاه گوارش، کاهش ترشح آنزیم های معده و کاهش سطح هورمون های استروئیدی شود و منجر به مشکلات تولید مثل شود.
در حال حاضر، سه روش اصلی برای رسیدگی به زباله های پلاستیکی وجود دارد: دفن در محل دفن زباله، سوزاندن و بازیافت. هر کدام محدودیت های خود را دارند.
اولین اشکال مربوط به دفع زباله های پلاستیکی این است که مکان های دفن زباله فضای زیادی را اشغال می کنند.
از این فضا میشود که استفاده بهینه ای چون کشاورزی کرد. از آنجا که تجزیه پذیری بیشتر پلاستیک ها بسیار آهسته است، زمین های اشغال شده برای مدت طولانی در دسترس نخواهد بود.
ثابت شده است که اجزای پلاستیکی زباله های دفن زباله برای بیش از ۲۰ سال باقی می مانند. این به دلیل دسترسی محدود به اکسیژن در محل های دفن زباله است.
محیط اساساً بی هوازی است. تجزیه محدودی که توسط بسیاری از پلاستیک ها انجام می شود تا حد زیادی به دلیل فرآیند ترمواکسیداتیو است و شرایط بی هوازی در محل های دفن زباله تنها به محدود کردن بیشتر نرخ تجزیه کمک می کند.
ظروف گیاهی یکبار مصرف زیست تخریب پذیر هستند و به سرعت در خاک تجزیه میشوند. این ظروف به دلیل نداشتن مواد سمی و شیمیایی برای انسانها ضرری ندارند و تهدیدی برای سلامت افراد به حساب نمیآیند.
تجزیه این ظروف حداکثر ۶ ماه طول میکشد و بعد از آن به چرخه طبیعت برمیگردند. دوره تجزیه شدن این ظروف به چند عامل مهم از جمله دما، فشار و میکرو ارگانیسمهایی که در خاک وجود دارند بستگی دارد.
طبق گفته کارشناسان محیط زیست، یک ظرف پلاستیکی میتواند برای هزاران سال روی زمین باقی بماند و تجزیه نشود! از این بدتر، ایران جزو 5 کشور اول دنیا در زمینه استفاده از پلاستیک است.
همانطور که میبینید، بازیافت ظروف یکبار مصرف برای کاهش آلودگی محیط زندگی ما اهمیت فراوانی دارد. از آن طرف، یک ظرف یکبار مصرف گیاهی عرض مدت کوتاهی به طور کامل تجزیه شده و به خاک باز میگردد و از این رو در طولانی مدت هیچ تأثیر مخربی برای محیط زیست نخواهد داشت.
ظروف یکبار مصرف از کاغذ، پلاستیک و مقوا ساخته می شود و از قدیم به عنوان ظرف یکبار مصرف یا پلیمری معروف شده اند اما بحث مورد نظر ما به ظروفی مربوط است که از جنس پلاستیک هستند.
به دلیل استقبال بسیار زیاد مردم از این ظروف و افزایش صنایع مربوط به تولید ظروف یکبار مصرف حجم زباله های انباشته شده در محیط زیست بسیار زیاد شده است که این زباله ها قادرند صدها سال در محیط طبیعی باقی بمانند.
حدود 250 تا 500 سال طول می کشد پلاستیک ها تجزیه شوند و گاهی دیده شده که پلاستیک ها در اعماق دریا هم یافت شده اند. در واقع پلاستیک در چرخه طبیعت طوری چرخیده اند که همه جا این زباله ها دیده می شود.
در حال حاضر افزایش معضل استفاده از ظروف یکبار مصرف بیشتر نمود پیدا کرده زیرا علاوه بر ظروف زیست محیطی معضلات مربوط به سلامت و بهداشت نیز با آن درگیر شده است.
پون پلاستیک نوعی ماده شیمیایی است که ویژگی های بهداشتی غذا را نیز مانند مسائل زیست محیطی تحت تاثیر قرار می دهد و بر سلامت افرادی که از این ظروف استفاده می کنند در دراز مدت اثرات منفی به جا می گذارد.
بسیاری از پلاستیک ها قبل از تبدیل با مواد افزودنی ترکیب می شوند و سپس به عنوان ظروف نگهداری و توزیع غذا مصرف می شوند که این امر اثرات منفی این ظروف را دو چندان می کنند.
از سال 1970 در زمان بحران نفت کار روی پلیمرهای گیاهی آغاز شد و پلیمرهای گیاهی با ترکیباتی مانند سیب زمینی ، ذرت و گندم مورد آزمایش قرار گرفتند.
کشور ما بعد از چند سال شروع به تولید این محصولات کرد که از نظر زیست محیطی قابل قبول هستند زیرا این ظروف بعد از 6 تا 8 ماه به چرخه طبیعت بر می گردد و مشکلات محیطی کم می شود.
بایستی اقدامات لازم برای کاهش استفاده از ظروف پلاستیکی و استفاده از ظروف زیست تخریب پذیر یا همان ظروف گیاهی انجام شود.
ظروف یکبار مصرف با منشاء گیاهی با روش های مختلف تولید می شوند که این روش ها در هر کشور بر مبنای شرایط آن کشور است.
به عنوان مثال امکان دارد دسترسی به گندم در کشوری بیشتر باشد و در کشور دیگر دسترسی به نشاسته سیب زمینی بیشتر بوده و ظروف زیست تخریب پذیر را از آن تهیه کنند اما ویژگی مشترک آنها قابلیت تخریب و تجزیه بر محیط زیست است.
پلاستیکهای نور تجزیه پذیر: پلاستیکی که توسط نور روزانه تجزیه میشود.
پلاستیک تجزیه پذیر اکسیداتیو: پلاستیکی که توسط اکسیداسیون تجزیه میشود.
پلاستیک تجزیه پذیر هیدرولیتیکی: پلاستیکی که توسط هیدرولیز تجزیه میشود.
پلاستیک زیست تجزیه پذیر : پلاستیکی که توسط میکروارگانیسمهایی طبیعی چون باکتری، قارچ و جلبک تجزیه می شود.
پلاستیکهای زیست تجزیه پذیر در واقع پلیمرهایی هستند که مانند پلاستیک، به فرآیندهایی چون هیدرولیز آنزیمهای طبیعی و یا سایر حملات شیمیایی واکنش نشان میدهند.
در نتیجه آنها از طریق تجزیه پلیمری به الیگوساکاریدها و یا به مونومرها تجزیه میشوند. همچنین این نوع پلاستیکها از طریق مینرالیزاسیون به گازها تبدیل میشوند. یکی از پلیمرهای طبیعی که در ساخت این بیو پلاستیک ها استفاده میشود، نشاسته است. نشاسته نقش مهمی در تولید ظروف یکبار مصرف گیاهی دارد.
پلاستیکهای نشاستهای در حال حاضر بیشترین سهم بازار ظروف گیاهی را دارا هستند. پلاستیکهای بر پایه نشاسته به خودی خود شکننده هستند اما اگر با موادی چون گلیسرول گلیکول و سوربیتول مخلوط شوند، نسبت به حرارت مقاوم تر میشوند.
پلاستیکهای تجدید پذیر نشاسته ای را عموما با پلیمرهای زیست تجدید پذیر ترکیب میکنند.
حرف آخر
امیدواریم که شما از این مقاله راضی بوده باشید .
توصیه می شود برای کسب اطلاعات بیشتر دیگر وبلاگ های ما را مطالعه کنید.
موفق باشید …
شما بزرگواران می توانید با راه های ارتباطی زیر با ما در ارتباط باشید.
تماس : 09123220691 – 09125796194
اینستاگرام: sofre_mandegar
واتساپ: 09125796194
ساعت کاری: ۸ الی ۱۷
آدرس: پاکدشت ، فرون آباد اول مقداد ۷ کوچه چراغعلی پلاک ۲۴
مدیریت: مجید سلیمانپور